Woda powodziowa jest zimna.

Środa, 26 czerwca 2013 · dodano: 26.06.2013 | Komentarze 4

Wyjechałem swoim wehikułem w traskę z zamiarem przebycia około 50 km,bo na tyle pozwoli mi czas. Bez większych emocji dosiadłem bolidu. Spodziewałem się,że po drodze zastanę efekty działania ostatnich deszczów.Wczoraj od wczesnego rana ratowałem chatynkę przed zalaniem.Wyrwałem pas kostki brukowej czyniąc w ten sposób rów ułatwiający spływanie nadmiaru wody z podwórza.
Na mojej ulubionej dróżce łączącej Książnicę z Mościskiem tuż przed oczyszczalnią zastałem rozlewisko.Wyglądało fajnie.Czysta płytka woda płynąca w poprzek drogi. Aż mi się gęba śmiała na myśl o przejechaniu przez tę przeszkodę suchą nogą. Sfotografowałem zjawisko i ruszyłem radując oczy i duszę taką żeglugą, a woda stawała się głębsza i głębsza. Kiedy korby trzymałem poziomo a tuż pod stopami miałem wodę,zdałem sobie sprawę z tego,że stanąłem przed wyborem. Zejść z roweru i zamoczyć nogi do kolan, albo kierując się potrzebą chwili zakręcić...Z godnością rowerzysty wybrałem wariant drugi,mocząc nogi do połowy łydek. :))). Na mostku wylałem wodę z butów i tak pokonałem resztę trasy. Właśnie z tego zdarzenia pochodzi wiedza zawarta w tytule mojej opowieści.